Ahmet Boyacıoğlu
Cannes Sinema Şenliği Onur Ödülü’nü alan Michael Douglas, açılış merasiminden bir gün sonra şenlik iştirakçileriyle buluştu. Bir ustalık sınıfından çok hayat ve sinema üzerine bir söyleşi olarak tanımlanabilecek bu beraberliğin en farklı yanı, Douglas’ın son derece alçak istekli ve samimi bir insan olduğunu görmekti.
Michael Douglas’ın söyleşisinde aldığım notları hiçbir yorum katmadan size aktarmak istiyorum.
“Fransızlar sahiden sinemayı çok seviyor, hiç kıskançlık yok.”
“Sosyal medyadan evvel sırlarımızı saklamak daha kolaydı.”
“Beni daima babam Kirk Douglas ile kıyasladılar. Oscar’a aday olunca babamın gölgesinden kurtuldum.”
“‘Çin Sendromu’ (The China Syndrome) nedeniyle çok eleştirildik. Bilhassa Jane Fonda’nın ABD’nin Vietnam siyasetine karşı şovlara dayanak vermesi tenkitlerin dozunun artmasına yol açtı. Sinemanın çekimi sırasında nükleer güç konusunda kimi uzmanlardan takviye almıştık. Sinema gösterime girdikten on üç gün sonra Harrisburg kentindeki Three Mile Island nükleer santralında bir kaza oldu. Olaylar sinemada çalışan uzmanların söyledikleriyle teğe bir birebir olarak gelişmişti.”
“‘Guguk Kuşu’ (One Flew over the Cuckoo’s Nest) kitabını öğrenciyken okumuş ve çok sevmiştim. Babam, kitabın sinema haklarını satın almıştı. Aslında çok genç ve tecrübesizdim. Manzara direktörünün itirazlarına karşın filmi bir akıl hastanesinde çekmeye karar verdik. Seti hazırlarken tabiplerden dayanak aldık. Jack Nicholson işleri nedeniyle gruba sonradan katıldı. Birinci gün yemek yerken masayı itip yerinden kalktı ve yemekhaneyi terk etti. Ben de ‘Ne oldu?’ diye peşinden gittim. Jack ‘Bu ne? Kim bu beşerler? Hepsi meczup mi?’ diye sordu. Hazırdık. Hollywood’daki hiçbir dağıtımcı şirket sinemayla ilgilenmedi. ‘Böyle bir sineması kim izler ki?’ dediler. Sonuç, dokuz Oscar adaylığı, beş Oscar. İntikam çok tatlı bir şey.”
“Babamın periyodunda, İkinci Dünya savaşı sonrası sinemada yeterliler ve berbatlar, beyazlar ve siyahlar vardı. Bizim devrimizde Vietnam Savaşı ve öteki toplumsal olaylar nedeniyle bu ayrımlar kayboldu.”
“1970’lerde bayan oyuncular makûs karakterleri oynamak istemezlerdi. Beş bayan oyuncu ‘Guguk Kuşu’ndaki hemşire rolünü reddetti. Louise Fletcher’ı ikna etmek de kolay olmadı. Sonrasında pişman olup dizini dövenleri duyduk.”
“‘Öldüren Cazibe’ (Fatal Attraction) sinemasının tanıtımı için Fransa’ya geldik. Herkes dudak büktü. ‘Burası Fransa, her erkeğin metresi vardır, sinemanın bizim için hiçbir özelliği yok’ dediler. Sinema büyük bir ticari muvaffakiyet kazandı zira bayanlar kocalarının kolundan tutup sinemaya götürmüştü.”
“Amerikan liderini oynadıktan altı ay sonra Beyaz Saray’dan bir davetiye aldım. Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chirac onuruna verilecek bir yemeğe katılmam isteniyordu. Beyaz Saray’a gittim. Lider Clinton, Bayan Clinton, Jacques Chirac ve eşi yan yana duruyorlardı. Lider beni yanına çağırdı. Bayan Clinton’un yanında durmamı istedi, sonra elini uzatıp ‘Merhaba Sayın Başkan’ dedi.”
“Liberace’ı oynamam kelam konusuyken kanserdim. Kemoterapi ve radyoterapi alıyordum. Matt Demon da sevgilimi oynayacaktı fakat öteki bir projesi olduğunu söyleyerek bir yıl mühlet istedi, direktör de çabucak kabul etti. Bir müddet sonra yürüyen bir iskelete benzediğimi fark ettim. Çok kilo kaybetmiştim. Benim kendimi toparlamam için bu palavrası söylediklerini anladım.”
“‘San Francisco Sokakları’nın birtakım kısımlarını yönetmiştim. Yapımcılığa başladıktan sonra direktörün çok yalnız bir insan olduğunu fark ettim. Bu işe hiç bulaşmadım.”
“‘Guguk Kuşu’ için direktör arıyorduk. Milos Forman’ın ‘İtfaiyecilerin Balosu’ (Firemen’s Ball) isimli sinemasını izledik. İki senaryo büyük benzerlikler taşıyordu. Forman o sırada depresyondaydı, New York’ta bir otelde kalıyor ve hiç yatağından çıkmıyordu. Los Angeles’a gelmesini sağladık. Çok yetenekli bir insandı, başlangıçta çok tartıştık lakin sonunda çok âlâ arkadaş olduk. Dostluğumuz o ölene kadar sürdü.”
“Komediler hiçbir vakit hak ettikleri saygıyı görmüyorlar.”
“Çalıştığım bütün oyuncularla çok uygun anlaştım. Biri hariç. İsmini vermeyeceğim.”
“Başarılı sinemalardaki bütün karakterleri hatırlarsınız, başarısız sinemalar çabucak unutulur sarfiyat.”
“Reddettiğim için pişman olduğum sinemalar var, bir de yaptığım için pişman olduğum sinemalar.”